Erbo-di-mousco
Epipactis helleborine subsp. helleborine
Orchidaceae
Noms en français : Epipactis à larges feuilles, Épipactis helléborine.
Descripcioun :L'erbo-di-mousco es uno planto coumuno que trachis dins li bos fres, li clapiho e pelouso. La planto es un pau forto emé de fueio en espiralo longo de 7 à 12 cm, verdo e pas oundado. Li pecou de flour, li tepalo dóu dedins e l'epichile soun, en generau, rose-poupre.
Usanço :Lis erbo-di-mousco podon servi à sougna li plago e à neteja (detergènto).
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Epipactis
Famiho : Orchidaceae
Ordre : Asparagales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,5 à 2cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Jun à avoust
Liò : Bos fres
- Clapiho
- Pelouso
Estànci : Subremediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Epipactis helleborine subsp. helleborine (L.) Crantz, 1769
Vesso(-de-Bitinìo)
Vicia bithynica
Fabaceae Leguminosae
Nom en français : Vesce de Bithynie.
Descripcioun :Aquelo vesso, pulèu grando, porto de flour groupado de uno à tres, di dos coulour (blanco e vióuleto), emé un pecou mai o mens long (1 à 6 cm). Vèn bèn dins li relarg séusous. Li fueio d'en bas an un parèu de fueioun, e mai pèr li fueio d'en aut (2 à 3 parèu emé uno vediho). Li dóusso soun pelouso (de 2,5 à 5 cm). Poudès peréu aluca lis estipulo que dounon d'èr à d'alabardo.
Usanço :Ramenten qu'èi pas counseia de manja de grano de vesso, que soun empouisounanto e dounon uno malautié néuroulougico, lou latirisme (presènci d'ODAP).
Port : Erbo
Taio : 20 à 60 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Vicia
Famiho : Fabaceae
Famiho classico : Leguminosae
Ordre : Fabales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 16 à 20 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à jun
Liò : Ermas
- Champino
- Marlo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Eurimediterrano
Ref. sc. : Vicia bithynica (L.) L., 1759